©lisettevanstraaten
Uit het logboek van Jan van Straaten:
Tocht van zondag 16 januari 1944.
‘Het was mistig. Toch wel goed weer. We stapten weer op de sectiegrens in de tram. Spoedig waren we bij het eindpunt van de tram. Daarvan af liepen we naar het weitje met de puist. Het doel van de tocht was een heitje dat mijn broers Gerard en Rob eens ontdekt hadden. Overal zagen we strookjes zilverpapier liggen die door de Engelsen uitgestrooid waren.
We gingen nu de bosjes onderzoeken achter het weitje. Daar moest het heitje ergens liggen. We vonden het ook. Het viel ons eerlijk gezegd een beetje tegen. Het was niet groter dan een flinke kamer. We zagen staartmezen. Ik zag ook nog een goudhaantje en een winterkoning’
Nb. De strookjes zilverpapier zijn de zogenaamde Stanniool strips; zilverpapier dat de geallieerden uit vliegtuigen gooiden om de Duitse radars te verstoren.
Op de foto is te zien:
Het weitje met de puist zoals het nu is (okt 2023), mijn vader Jan en zijn broer Peter met de hond Wally, de Stanniool strips en een goudhaantje in de spar.
